W historii luksusowych podróży jedno imię stało zawsze dumnie ponad innymi, rozpoznawalne na całym świecie jako symbol elegancji, klasy i romansu – Orient Express*.

Jak miałam okazję przekonać się, opinia ta nie jest przesadzona. Przekraczając próg legendarnego pociągu Venice Simplon-Orient-Express w Paryżu, natychmiast poczułam magiczną atmosferę lat jego świetności i życia wyższych sfer z początku ubiegłego wieku. Podążając do mojej salonki za przydzielonym mi osobistym stewardem, podziwiałam przepiękne drewniane mozaiki w jego oryginalnych wagonach.

To Mr James Sherwood, biznesmen i entuzjasta kolei, zakupił na aukcji Sotheby’s w Monte Carlo w 1977 roku dwa ze słynnych pociągów. Stan wagonów nie prezentował się najlepiej. Doprowadziły do tego trudne lata II wojny światowej i nastała po niej sytuacja polityczna w Europie Wschodniej, niesprzyjająca podróżowaniu i rozwojowi O-E. Odrestaurowanie wagonów zajęło J. Sherwoodowi kilka lat i kosztowało 16 milionów dolarów, ale pociągi osiągnęły stan dawnego splendoru i glorii. Sięgając do początków: pierwszy pociąg O-E wyruszył z Paryża, ze stacji Gare de L’Est w 1883 roku. Był na rozkładzie dwa razy w tygodniu i przemierzał trasę Paryż – Strasburg – Monachium – Wiedeń – Budapeszt – Bukareszt – Giurgiu. W Giurgiu (Rumunia) pasażerów transportowano promem przez Dunajec do miejscowości Ruse w Bułgarii, gdzie następny pociąg już czekał, aby przewieźć ich w 7 godzin do Warny nad Morzem Czarnym. Stamtąd parowcem kontynuowano podroż do Konstantynopola (Stambuł).

W 1919 r. wprowadzono dodatkowy serwis, słynny Venice Simplon-Orient-Express. Nowa trasa biegła z Paryża (Gare de Lyon) do samego Stambułu przez Lozannę, Mediolan, Wenecję, Triest i Belgrad. To właśnie na jego pokładzie miała mieć miejsce akcja popularnej powieści kryminalnej Agathy Christi – „Murder on the Orient-Express”.

W historycznym barze, który gościł przede mną wiele znamienitych osób, przy dźwiękach fortepianu i lampce Martini zastanawiałam się, jak trudne zadanie miał bohater owego kryminału. Detektyw Poirot musiał znaleźć winnego morderstwa przed zakończeniem biegu pociągu, czyli w 3 dni. Co prawda akcja powieści rozgrywała się na trasie Stambuł – Triest – Calais, ale stylowy wystrój wagonów, eleganckie stroje pasażerów i ogólnie panująca tu atmosfera ciągle nastrajają do rozmyślań o tamtych ciekawych czasach. Ten osławiony pociąg był bardzo często miejscem interesujących wydarzeń i nierzadko intryg – tych fikcyjnych, jak i prawdziwych. Gościł on w swych salonach koronowane głowy, przedstawicieli europejskiej arystokracji, artystów, a nawet kurtyzany i międzynarodowych szpiegów. Nie dziwi wiec fakt, że takie niebanalne towarzystwo, jak i piękne wnętrza pociągu, inspirowały wielu pisarzy. Na temat pociągu wydano 19 książek, był on też tłem do kilku filmów.

Przemierzaliśmy kolejne kilometry i ja również poczułam się jak na filmie; tuż po przebudzeniu w epokowej scenerii, za oknem ujrzałam Alpy, a za drzwiami czekającego z pysznym śniadaniem eleganckiego kelnera. Cała obsługa jest wyjątkowa, a wydłużające się obiady i kolacje są doskonałą okazją do relaksu i pogawędek w międzynarodowym gronie. Posiłki są znakomite, a konwersacje mogą przerwać nam jedynie odgłosy otwieranych szampanów. 50 procent pasażerów wybiera przygodę z O-E, aby uczcić wyjątkowe okazje.

Sugerując się zdjęciami w katalogu zabrałam ze sobą w tę podróż najlepsze moje kreacje. Należy zaznaczyć, że Goście O-E proszeni są o respektowanie pewnych standardów ubraniowych (np. wystrzeganie się dżinsów i obuwia sportowego). Moje eleganckie kreacje okazały się też bardzo przydatne po przyjeździe do Wenecji. Wraz z grupą innych pasażerów udaliśmy się na nocleg do hotelu Cipriani. Jest on teraz bez wątpienia jednym z moich ulubionych miejsc, a jedzenie, jakie jest tam serwowane, zasługuje na pewno na oddzielny artykuł.

Warto wiedzieć, że dziś Orient Express to nie tylko podróże koleją po Europie. Grupa ta liczy obecnie 30 hoteli w 16 krajach, to także statek pasażerski na rzece w Birmie (Road to Mandalay). Orient-Express zajmuje się organizowaniem ultra luksusowych wakacji na miarę. Wszystkie hotele są najwyższej klasy i charakteryzuje je romantyczny styl oraz bardzo korzystne usytuowanie. Te, które zdecydowanie zasługują na uwagę to: Splendido i Splendido Mare w Portofino, Copacabana Palace w Rio de Janeiro czy Monasterio w Cusco (Peru).

* Orient Express – nazwa użyta w archiwalnym artykule kwartalnika Elite z roku 2004. Wszystkie wymienione w artykule hotele oraz inne produkty należące w ówczesnych czasach do Orient Express należą obecnie do sieci BELMOND.

Ściągnij plik PDF Elite Orient-Express