Kraina Długiej Białej Chmury, jak nazywają ją Maorysi, to położone na Oceanie Spokojnym dwie duże wyspy – Północna i Południowa, oddzielone Cieśniną Cooka, a także przylegający do Wyspy Południowej raj dzikiej przyrody – wyspa Stewart, oraz wiele mniejszych, słabo zaludnionych lub zupełnie bezludnych wysp, z których najdalej położone sięgają regionów subantarktycznych.

Zwierzchnictwem Nowej Zelandii są objęte lub stowarzyszone z nią także niektóre wyspy Oceanii – Wyspy Cooka, Niue i Tokelau. Większość z nieco ponad 4 mln mieszkańców stanowią europejscy osadnicy, choć zauważalna jest obecność rdzennej ludności – Maorysów, dlatego maoryski, obok języka angielskiego, ma status języka urzędowego. Chrześcijaństwo jest dominującą religią wysp, choć ludność maoryska pozostała wierna swoim wierzeniom. Stolicę państwa, miasto Wellington, wzniesiono na wysuniętym najdalej na południe krańcu Wyspy Północnej i uczyniono z niej port – ważny punkt komunikacji z Wyspą Południową. Dalej na północ, również na Wyspie Północnej, leży największe miasto Nowej Zelandii – Auckland, z międzynarodowym portem lotniczym mającym połączenia z wieloma dużymi miastami Australii, Europy, Ameryki Północnej i Azji, a także z wyspami Oceanii. Terytorium tego kraju, nieco mniejszego niż Japonia, choć posiadającego wyłączną strefę ekonomiczną piętnastokrotnie większą od powierzchni lądu, w dużej części pokrywają wyżyny.

Wznoszą się one najwyżej na Wyspie Południowej, tworząc pasmo Alp Południowych. Szczyty pokryte są lodowcami, najwyższym jest Góra Cooka (3764 m n.p.m.). Na zachodzie i południu wyspy zbocza opadają wprost do morza, tworząc olbrzymie fiordy usiane imponującymi wodospadami.

Teren Wyspy Północnej jest bardziej łagodny, lecz zachodzące pod jego powierzchnią zjawiska spowodowały powstanie czynnych wulkanów, gejzerów i gorących źródeł. Florę wiecznie zielonych lasów Nowej Zelandii tworzą w sporej części gatunki niewystępujące nigdzie indziej na świecie. Wśród ciekawych okazów świata przyrody jest nielotny ptak kiwi, nieomylnie kojarzony z Nową Zelandią. Ciekawe, że owoce znane na całym świecie pod tą samą nazwą, będące również ważnym elementem diety mieszkańców tego państwa, nie są nazywane kiwi, lecz kiwifruit.

Przepiękna, dziewicza i bardzo zróżnicowana natura Nowej Zelandii posłużyła za tło ekranizacji trylogii J.R.R. Tolkiena „Władca pierścieni”, której gigantyczny sukces wypromował ten kraj jako cel turystyczny. Od tej pory tysiące gości wyrusza na wyprawy śladami bohaterów legendarnej powieści do miejsc znanych z ekranu.

Kultura ludności pochodzenia europejskiego nie różni się specjalnie od zachodniej. Nowozelandczycy są towarzyscy, cenią dobry humor i bliski kontakt fizyczny. Kolorytu Nowej Zelandii dodaje bardzo ciekawa kultura maoryska, wciąż obecna wśród rdzennej ludności. Maorysi po dziś dzień zbierają się w marae – specjalnie wyznaczonych otwartych miejscach spotkań i celebrowania kultury przodków, gdzie panują ściśle ustalone reguły zezwalające na przykład na zetknięcie nosów jako jedyną dopuszczalną formę przywitania. Podczas odprawiania maoryskich rytuałów, na przykład sporządzania posiłku w tradycyjny sposób, należy zachować powagę, by nie narazić się na wrogość.

Maorysi uważają głowę za świętą część ciała i dlatego unikają jej fizycznego kontaktu z drugim człowiekiem. Ich twarze często zdobi skomplikowany tatuaż, niegdyś wykonywany na stałe, dziś częściej jedynie tworzony na potrzeby rytualne. Trzonem maoryskiej kultury są również tradycyjne tańce haka, z których najbardziej znane są tańce wojenne.

Kuchnia Nowej Zelandii ma swoje korzenie w Zjednoczonym Królestwie, a bogactwo dań z całego świata pozwala podróżnym poczuć się jak w domu. Warto jednak skosztować tradycyjnych specjałów maoryskich przyrządzanych w ziemnych piecach na rozgrzanych kamieniach. Nowa Zelandia słynie również ze wspaniałych win cenionych za niezrównany aromat.

Klimat

Unikalny klimat Nowej Zelandii czyni z niej jedną z najbardziej zróżnicowanych krain świata, gdzie występują zarówno tropikalne lasy deszczowe i złociste oceaniczne plaże, jak i pokryte śniegiem wysokie góry. Różnorodność cechuje także tutejszą aurę. Pogoda w Nowej Zelandii jest jedna bardzo trudna do przewidzenia, ulega bardzo częstym, nierzadko gwałtownym zmianom. Nie jest niczym niezwykłym wystąpienie wszystkich czterech pór roku w ciągu jednego dnia, szczególnie na Wyspie Południowej. Z pewnością więcej słonecznych dni przypada na miesiące letnie i jesienne, czyli w okresie od grudnia do kwietnia, kiedy pogoda bywa bardziej stabilna. Podczas trwającej od maja do sierpnia zimy spadek temperatury połączony z dużą wilgotnością w powietrzu może przynieść w niektórych częściach kraju przenikliwy chłód. Wiosna, która zazwyczaj trwa od sierpnia do listopada, bywa dość wietrzna i deszczowa. Na południowych krańcach Wyspy Południowej pory roku mają najwyraźniejszy charakter i przypominają polskie, choć przypadają na inne miesiące.

Niezależnie od pory roku w Nowej Zelandii wystąpić mogą nieoczekiwane zjawiska atmosferyczne, takie jak gradobicie, gwałtowne burze lub przymrozki. Temperatura powietrza może przekraczać 30° C lub spadać poniżej zera, jednak średnio utrzymuje się na poziomie od kilkunastu do nieco ponad dwudziestu stopni, przy czym na Wyspie Północnej jest cieplej.

Najważniejsze atrakcje

Parki Narodowe

W Nowej Zelandii najpiękniejsza jest jej fantastyczna natura. Najlepszymi miejscami, by ją poznać, są parki narodowe, które zajmują sporą część kraju. Jednym z nich jest wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO Park Narodowy Tongariro chroniący zdumiewający świat dzikiej przyrody, nad którym górują trzy wulkaniczne szczyty. Tu znajduje się również najwyższy szczyt Wyspy Północnej – Ruapehu (2797 m n.p.m.). Na terenie parku leży Taupo, największe jezioro Nowej Zelandii, powstałe w kalderze utworzonej po potężnym wybuchu wulkanu. W pięknej scenerii Parku Narodowego Tongariro kręcono zdjęcia do trylogii „Władca pierścieni”.

Waluta – dolar nowozelandzki(NZD)