Przyroda i sceneria na wodach Arktyki jest podobna jak w przypadku wypraw na wyspy północnego Atlantyku. Tutaj również można oglądać kolonie ptaków morskich, stada wielorybów oraz fok i morsów wygrzewających się na wybrzeżach i górach lodowych. Dodatkowo jest szansa na zobaczenie symbolu Arktyki – niedźwiedzia polarnego.

Firma organizująca oceaniczne ekspedycje jest jednym z pionierów badania Arktyki i wysp północnego Atlantyku. Wszystkie wyprawy przeprowadzane są na małych, odpornych na lód jednostkach, których wielkość i pojemność są równocześnie odpowiednio duże dla zapewnienia niezbędnego komfortu gościom.

Liczba uczestników ograniczona jest do 50 osób, co sprzyja tworzeniu przyjacielskiej atmosfery. Statki na dość długo kotwiczą u wybrzeży wysp, na które są organizowane wycieczki małymi łodziami motorowymi. Podczas takich wycieczek można z bliska pomiędzy krami zobaczyć foki, wieloryby i morsy.

Z każdym dniem rejsu uczestnicy są coraz bardziej zafascynowani surowym pięknem krajobrazów i dziką przyrodą Arktyki.

Spitsbergen – nazwa archipelagu i jednocześnie jego największej wyspy. Najdalej na północ wysunięty skrawek lądu należący do Europy. Do bieguna północnego jest ok. 1000 km. Archipelag zamieszkany jest przez kilka gatunków ssaków, m.in. renifery, lisy polarne, foki i morsy. Jednak Spitsbergen to przede wszystkim królestwo białych niedźwiedzi. Ponieważ z braku wystarczającej ilości pożywienia atakują one ludzi, wszystkie wycieczki na lądzie są w towarzystwie uzbrojonych strażników. Na Spitsbergenie mają też duże kolonie lęgowe traczyki, śnieguły i biegusy morskie.

Na pokładzie statku „Profesor Multanowki”, „Grigorij Mikiejew” lub „Profesor Mołhanow”

Dzień 1
Przylot do miasta Longyearbyen – stolicy archipelagu Spitsbergen. Przed wejściem na pokład będzie okazja zwiedzenia tego byłego górniczego miasteczka, odwiedzenia m.in. kościółka i muzeum polarnego. Na terenach otaczających miasteczko odnotowano ponad sto gatunków roślin. Późnym popołudniem statek z pasażerami wypłynie w 11-dniowy rejs.

Dzień 2
Kierując się na północ, wzdłuż zachodniego wybrzeża, dotrzemy do miejsca zwanego Krossfjorden. Tutaj przesiądziemy się na łodzie typu zodiak, aby z bliska zobaczyć lodowiec 14 Lipca. Obok lodowca znajdują się zadziwiająco zielone jak na tę część świata wzgórza, na których rośnie wiele gatunków kolorowych kwiatów. Na pobliskich klifach gnieżdżą się mewy oraz nurzyki polarne. W tym miejscu mamy również szansę zobaczenia lisów polarnych, czyhających na pisklęta wypadające z gniazd, oraz fok na wodach fiordu. Po południu popłyniemy do Ny Alesund, osady wysuniętej najdalej na północ na świecie. Kiedyś była to górnicza osada, obecnie zamieniona jest na centrum badawcze. W pobliżu znajdują się kolonie lęgowe bernikli białolicych, gęsi krótkodziobych oraz rybitw arktycznych. Osoby zainteresowane historią badań arktycznych będą mogły odwiedzić miejsce, w którym do dzisiaj znajduje się maszt cumowniczy służący jako miejsce postojowe dla sterowców Amundsena i Nobilego w ich ekspedycjach polarnych w 1926 i 1928 r.

Dzień 3
W miejscu zwanym Smeerenburg na północnym wybrzeżu Spitsbergenu Zachodniego zwiedzimy pozostałości po XVII-wiecznej holenderskiej stacji wielorybniczej. Kontynuacja podróży wzdłuż północnego wybrzeża aż do cieśniny Hinlopen.

Dzień 4
Przed skierowaniem się na południe osiągniemy pozycję najdalej wysuniętą na północ. Na krach lodowych, pływających przy wejściu do cieśniny oddzielającej Spitsbergen Zachodni od Nordaustlandet, będzie duża szansa na spotkanie z różnymi gatunkami fok, niedźwiedziami polarnych i mewami modrodziobymi. Podczas wycieczki łodziami zodiak do ptasich klifów Alkefjellet zobaczymy tysiące nurzyków polarnych, gnieżdżących się w ciekawym otoczeniu. Warte obejrzenia są również bazaltowe filary o wysokości kilkuset metrów, na których szczycie znajdują się czapy lodowe i naturalne wodospady. Wieczorem kolejna wycieczka na wschodnią stronę cieśniny Hinlopen – na wyspę Nordaustlandet. Żyją tutaj renifery spitsbergeńskie, morsy oraz gęsi krótkodziobe i mewy modrodziobe.

Dzień 5
Zwiedzanie miejsca zwanego Svartknausflya, czyli polarna pustynia, na Nordaustlandet. Z uwagi na wyjątkowo niskie opady atmosferyczne, nagie piaskowe wzgórza są zupełnie pozbawione tundrowej roślinności, mimo że jest przyzwyczajona do ekstremalnych warunków. W pobliżu znajduje się trzecia co do wielkości na świecie czapa lodowa, która łagodnie schodzi do samego morza.

Dzień 6
Płynąc w kierunku południowo-zachodnim, miniemy wyspę Svenskoya, ściśle chronione miejsce, w którym występuje jedno z największych skupisk niedźwiedzi polarnych w Arktyce. Na krach lodowych obok niedźwiedzi często widywane są foki, mewy i wydrzyki. Przy pewnej dozie szczęścia napotkamy rzadkie wieloryby grenlandzkie, które prawie wyginęły pod koniec XIX wieku.

Dzień 7
Przypłynięcie na wyspę Barentsoya. Wizyta w miejscu, w którym znajdują się pozostałości po schronisku traperów, a następnie spacer w poszukiwaniu reniferów i gęsi bernikli.
Następnie w ciągu dnia rejs do wyspy Edgeoya, przycumowanie na jej zachodnim wybrzeżu. Tutaj w płytkiej zatoce zalegają ogromne ilości pni drzew, które przypłynęły tutaj z prądami morskimi z Syberii. Oprócz pni znajdują się także kości wielorybów. W trakcie wycieczki wejdziemy na okoliczne wzgórza zamieszkane przez różne gatunki ptaków, m.in. mewy i nurzyki. W okresie lęgowym miejsce to jest często odwiedzane przez lisy polarne i niedźwiedzice z młodymi szukającymi łatwego łupu.

Dzień 8
Rano wycieczka na wyspę Bölscheoya, na której znajdują się szczątki wielorybów i morsów, a także miejsca lęgowe płaskonogów, wydrzyków arktycznych, nurów rdzawoszyich. Przy odrobinie szczęścia zobaczymy też rzadkie bernikle obrożne. Po południu przybijemy do wyspy Aekongen, na której znajduje się kompletny szkielet wieloryba wyrzuconego na brzeg oraz ciekawe bazaltowe kolumny. Być może zobaczymy również gnieżdżące się na wyspie edredony. Nocą popłyniemy do Sorkap – najdalej na południe wysuniętego punktu na Spitsbergenie.

Dzień 9
Rozpoczniemy dzień rejsem wzdłuż fiordów w rejonie Hornsund, podziwiając piękną scenerię gór na horyzoncie. Najwyższy ze szczytów sięga wysokości 1431 metrów. W tym rejonie znajduje się również 14 lodowców, a wybrzeże odwiedzane jest przez foki i niedźwiedzie polarne. Jeśli warunki pozwolą, odwiedzimy polską stację badawczą, której personel zapozna nas z aktualnymi projektami badawczymi. Szczyty znajdujące się nad stacją są domem tysięcy par alczyków.

Dzień 10
Kolejne zejście na ląd w Ahlstrandhalvoya przy ujściu fiordu Van Keulenfjord. Okolica usiana jest stosami szkieletów bieług – będących pamiątką po masowym zabijaniu tych zwierząt przed 100 laty. W ostatnich czasach ich populacja wyraźnie się odnawia, więc są spore szanse ujrzenia bieług. Następnie przepłynięcie do Recherchefjord. Na okalającej go tundrze często można ujrzeć renifery. Renifer spitsbergeński jest mniejszy od renifera z północnej Europy i żyje w znacznie mniejszych stadach.

Dzień 11
Powrót do Longyearbyen, a następnie zejście z pokładu i przejazd na lotnisko na lot powrotny do Oslo.
Powrót do Polski lub kontynuacja wyprawy.

Podane trasy są jedynie przykładowe i orientacyjne. Programy mogą się zmieniać w zależności od warunków pogodowych i ilości lodu na danym terenie oraz migracji zwierząt.

Osoby decydujące się na podróż powinny być przygotowane na zmiany w programie.